W ramach tego etapu koordynator monitoruje i kontroluje prace nad projektem i w przypadku odchyleń podejmuje odpowiednie działania. Szczególnej uwadze podlegają koszty i harmonogram projektu. Następuje również weryfikacja zakresu projektu, a w przypadku zmian stosowane są odpowiednie procedury. Działania kontrolne obejmują również kwestie jakości. W ramach tego etapu kierownik wraz z zespołem monitorują różnego rodzaju ryzyka i w razie potrzeby odpowiednio na nie reagują. Poszczególne charakterystyki projektu są raportowane. Kontroli i raportwaniu podlegają nie tylko członkowie projektu, ale również podwykonawcy. Rolą kierownika jest stałe administrowanie zamówieniami.
Aby zrozumieć, jakie działania podejmuje koordynator na etapie kontroli i monitorowania projektu, kluczowe jest zrozumienie różnicy pomiędzy tymi procesami. Kontrola opiera się przede wszystkim na porównaniu stanu obecnego z planem oraz podjęciu działań minimalizujących ewentualne odchylenia. Monitorowanie projektu jest to rejestrowanie postępów prac, analiza tempa i kierunku, w którym zmierza projekt. Pojęciem zbliżonym do kontroli i monitorowania jest pojęcie ewaluacji. Ewaluacja jest to próba spojrzenia na projekt i sposób zarządzania nim w szerszej perspektywie. W ramach działań ewaluacyjnych można wskazać identyfikację i ocenę celów projektu, sposobów ich realizacji czy efektów. Tak sformułowane definicje sugerują, że projekt może być monitorowany, ale niekoniecznie kontrolowany. Projekt, który jest dobrze kontrolowany, wymaga monitorowania. Ewaluacja jest działaniem w miarę niezależnym od kontroli i monitorowania, aczkolwiek dobra kontrola i monitorowanie ułatwiają precyzyjną i trafną ewaluację projektu.
Ze względu na to, że podczas projektowania i programowania aplikacji internetowych głównym kosztem jest czas, bardzo ważne jest, aby precyzyjnie monitorować czas poświęcony na realizację poszczególnych zadań. Można tutaj skorzystać z narzędzi, które automatyzują monitoring czasu pracy, jak na przykład Toggl (http://toggl.com). Należy jednak pamiętać, że narzędzia tego typu pozwalają jedynie zweryfikować jaki czas został już poświęcony na realizację zadania, ale nie są wiarygodnym źródłem informacji o statusie postępu prac. Można założyć, że jeśli na zadanie zostało przeznaczonych dwadzieścia godzin, a z rejestracji czasu pracy wynika, że na jego realizację poświęconych zostało dziesięć godzin, to zadanie wykonane jest w pięćdziesięciu procentach. W branży informatycznej, gdzie realziacja zadania bardzo często powiązana jest z nietypowymi problemami czy nawet niepewnością, jak należy coś wykonać, byłoby zbyt dużym uproszczeniem i w rezultacie mogłoby doprowadzić do znaczących rozbieżności między tym, co jest w raporcie postępoów prac a rzeczywistością. Status postępu prac najlepiej weryfikować z wykonawcą zadania na przykład podczas tygodniowych spotkań zespołu.
W celu dokumentacji czasu poświęconego na zadania i statusu realizacji projektu można skorzystać z odpowiedniego oprogramowania wspierającego zarządzanie projektami. Można również skorzystać z prostego arkusza kalkulacyjnego, którego przykład przedstawiony został w tabeli 2.3. Jako że rezerwa kierownicza dla tego przykładowego projektu została ustalona na 15% całkowitego planowanego czasu realizacji zadań istotne dla kierownika projektu jest, aby komórka reprezentująca odchylenie statusu prac dla całego projektu nie krzekroczyła tej wartości, ponieważ to będzie oznaczało przekroczenie harmonogramu i w konsekwencji również budżetu.
Bardzo ważnym elementem etapu kontroli i monitorowania projektu jest odpowiednie zarządzanie zmianą w szczególności często występującą zmianą zakresu projektu do czego służy wspomniany wcześniej w pracy formalny system kontroli zmian. System ten powinien uniemożliwiać wprowadzanie nieuzasadnionych zmian lub zmian, które mogą mieć negatywny wpływ na projekt. Powinien również umożliwiać i wskazywać drogę realizacji zmian, które są uzasadnione. Stąd potrzeba oceny wpływu proponowanej zmiany na projekt oraz formalne procedury w przypadku odrzucenia lub przyjęcia zmiany. W ramach oceny wpływu proponowanej zmiany zakresu należy uwzględnić zmianę produktu końcowego, ale również wynikające z niej zmiany harmonogramu, kosztu, jakości czy ryzyka. System kontroli zmiany powinien wskazać interesariuszom projektu jak zgłaszać propozycję zmiany i jak dalej przebiega procedura jej weryfikacji i ewentualnego wdrożenia. Przykładowa schemat zgłaszania, weryfikacji i wdrażania zmiany został przedstawiony na rysunku 2.5.2.
W momencie pojawienia się potrzeby zmiany osoba, która chce ją zgłosić powinna wypełnić odpowiedni formularz propozycji zmiany. Rysunek 2.5.3 przedstawia przykładowy formularz propozycji zmiany. Najczęściej jest to dokument w wersji elektronicznej lub też formularz całkowicie zintegrowany z systemem informatycznym wspierającym zarządzanie projektem.
Po wprowadzeniu propozycji zmiany do systemu następuje jej całościowa ocena pod względem wpływu na projekt. Badanie wpływu zmiany na poszczególne elementy projektu powinien być konsultowany z interesariuszami, których zmiana dotyczy. Jak już wspomniano wcześniej należy zbadać i udokumentować wpływ proponowanej zmiany zakresu na produkt końcowy – jego cechy i funkcje. W oparciu o uzyskane informacje oraz biorąc pod uwagę stosunek korzyści do kosztu, wartość dodaną oraz cel projektu komitet kontroli zmiany podejmuje decyzję o jej wdrożeniu lub odrzuceniu. W skład komitetu zmiany wchodzą kluczowi interesariusze projektu, np. koordynator, klient, główny programista. W przypadku odrzucenia zmiany osoba, która ją zgłosiła powinna zostać poinformowana o przyczynie. W przypadku przyjęcia zmiany należy podjąć dalsze działania mające na celu aktualizację planu projektu.
Zagadnienie ryzyka zostało wspomniane przy okazji omawiania etapu planowania, a to za sprawą identyfikacji i oceny prawdopodobieństwa wystąpienia i wpływu zdarzenia na projekt, które się na tym etapie ustala. Na etapie planowania analizuje się również jakie symptomy wskazują na zaistenienie zagrożenia czy też szansy dla projektu. Jednak bardzo ważne z punktu widzenia zarządzania ryzykiem jest monitorowanie wystąpienia tych symptomów i podejmowanie odpowiednich działać w celu minimalizacji zagrożenia lub pełnego wykorzystania szansy.
Jakość to kolejne zagadnienie omówione na etapie planowania, jednak i tutaj bardzo ważne są odpowiednie działania monitorowania i kontrolowania jakości produktu, jak i całego procesu realizacji projektu. Jedną z metod kontroli jakości w projektach informatycznych jest ocena partnerska. Jak sama nazwa wskazuje, jest to metoda polegająca na ocenie efektu pracy w tym jakości kodu przez kolegów z zespołu. Kolejną metodą kontroli jakości jest próbkowanie statystyczne bazujące na losowym wybieraniu efektów pracy do oceny. Jednak, aby stosować tę metodę efektywnie, należy spełnić konkretne wymagania, co okazuje się dość trudne w przypadku projektów informatycznych. Joseph Phillips wskazuje jeszcze metodę „zarządzania przez spacerowanie”. Nie chodzi tu jednak o inwigilację pracowników, a wspieranie ich swoją obecnością i zaangażowaniem. Kolejną metodą kontroli jakości jest zlecenie tego zadania zewnętrznym ekspertom. Jest to na pewno rozwiązanie bardziej kosztowne i przy małych projektach nie aż tak niezbędne. [1 s.395-397]
[1] Philips J.: Zarządzanie projektami IT. Gliwice. Helion. 2011.